kop

Charmaine Alberto

GEWACHT OP ‘HET JUISTE MOMENT’

Aan het woord is Charmaine Alberto, sinds 11 januari 2010 de coördinator leren en werken bij Fundashon FORMA (de organisatie die zorg draagt voor onderwijs aan volwassenen die niet de kans hebben gehad om onderwijs te volgen en/of door omstandigheden hun onderwijs hebben moeten stoppen).

Geboren op 27 september 1977 op Curaçao waar haar ouders, George Alberto en Meredith Clementina nog steeds woonachtig zijn. Haar zus, Charity, woont in het Nederlandse Rijswijk.
Haar ouders zijn de voornaamste reden van haar terugkeer naar de Antillen. Al sinds dat Charmaine in Nederland is, mist ze hen en haar familie enorm. Ze weet het nog als de dag van gisteren hoe zij in een hoekje van de kamer zat toen ze nog niet zo lang in Nederland was. Haar oom en later ook haar neef, die haar enorm op weg hebben geholpen,waar zij zeer dankbaar voor is, wisten dan ook vaak geen raad met haar. Maar zij had één groot doel voor ogen; haar opleiding binnen 4 jaar met succes afronden.

Een indrukwekkende ‘schoolreis’ die begon in 1999 leidde haar langs de Haagse Hogeschool waar Charmaine SPH heeft gestudeerd, gevolgd door de Pabo op dezelfde school, daarna Ambulant Hulpverlener bij de Stichting Flexus te Rotterdam, Casemanager Voortijdig Schoolverlaten bij de Gemeente Den Haag, een Post HBO opleiding Trainer & Teamcoach wederom bij de Haagse Hogeschool en zo eindigde zij haar reis in oktober 2009 met Projectmanagement via het NCOI. Gedurende deze periode heeft Charmaine nog vele cursussen gevolgd en projecten gedaan via Etica training & Advies Bureau. Een leergierige geest heeft deze ontluikende dame, die sinds haar 6e jaar niet meer op Bonaire is geweest totdat zij vorig jaar mei solliciteerde voor een baan bij Forma. Ondanks dat zij werd aangenomen trok zij zich terug. Vond het ineens heel erg ENG om de stap te maken. Maar toen haar schoonvader, woonachtig op Curacao overleed, maakten haar vriend; Ruel Albertoe en Charmaine de finale beslissing. Terug naar de Antillen. Charmaine wil nog genieten van haar ouders nu ze nog in leven zijn. Hiermee was het juiste moment voor haar aangebroken. Via de website van Ban Bonaire Bèk trof de bewuste Antilliaanse een nieuwe vacature bij Forma. Zij was daar al bekend en men had veel vertrouwen in haar ‘know how’. En zo zette Charmaine op 4 januari 2010 voet aan wal op Bonaire en is zij nu precies op haar plek in haar 2 jaar durende projectbaan bij Forma. Bovendien kan zij nu iedere maand haar ouders op Curaçao bezoeken.

Onlangs heeft ‘juffrouw Charmaine’ (want zo wordt zij op beleefde en respectvolle wijze door de leerlingen bij Forma aangesproken) onder aanvoering van Paula Muns van het kenniscentrum Calibris, het BLISS project in samenwerking met Ban Bonaire Bèk gepresenteerd.  BLISS staat voor Bonaire Leerbedrijven Informatie Service Systeem en is een gezamenlijk initiatief  om een onderwijsproject te starten in het kader van onderwijsverbetering in het beroepsonderwijs op Bonaire. Nadat Paula haar klus er op zit en is afgezwaaid naar Nederland gaat Charmaine deze ‘kar trekken’. Haar voornaamste uitdaging op dit moment is hoe BLISS naar de buitenwereld uit te stralen en intussen met de zogenaamde BeroepsPraktijkVerantwoordelijken (BPV’ers) binnen alle mogelijke bedrijfssoorten- en takken goede contacten maar vooral stageplaatsen op te bouwen.

Opgevangen door haar nicht, Undine Pourier, welbekend van de hedendaagse, populaire Zumba en Salsa danslessen, en haar man Sherwin kon zij vanuit die basis uitkijken naar een fijne woning voor henzelf. Het viel niet mee om precies die woning te vinden, die aan haar wensen; vrijheid en ruimte , na in Nederland ‘drie hoog achter’ te hebben gewoond, en vooral haar budget voldeed, “het salaris is, logischerwijze, niet te vergelijken met Nederland”. Maar na een zesmaandse zoektocht, die haar heel veel energie kostte als ook de nodige hoofdpijn, is het met hulp van familie gelukt. Aan de Kaya Den Haag in Hato. En hoewel toeval niet bestaat is er een opmerkelijke link naar haar werk-woonplaats in Nederland, Den Haag. Charmaine grapt hierover: “kennelijk mag ik het nog niet loslaten”!

Intussen heeft haar vriend, van geboorte Curaçaoënaar een baan gevonden bij Bonaire Security Forces als leidinggevende van de Technische Dienst en heeft het samenwonende paar het enorm naar hun zin op Bonaire. De rust en ruimte van dit, naar haar zeggen, prachtige eiland spreekt haar erg aan. Charmaine steekt het niet onder stoelen of banken: “ik ga zeker niet meer terug naar Nederland” ondanks dat zij wel heel erg moet wennen aan het verschil in de prijzen en het aanbod van levensmiddelen in de locale supermarkten! Op de vraag of zij vindt of er voldoende te doen is op Bonaire, antwoord zij met de woorden van haar nicht Undine:”je kunt altijd bijtanken en gaan stappen op Curacao wanneer je het hier niet kunt vinden”. De lokale bevolking vindt Charmaine bijzonder prettig om mee te leven. Zij zijn ‘mas humilde’ en respectvoller dan de mensen op de andere Nederlandse Antillen.

Zij geeft ‘last but not least’ nog wat nuttige tips aan haar mede remigranten; “ga eerst bij jezelf na of je je doelen hebt bereikt, vraag je af of je alles hebt gedaan wat je hebt willen doen tijdens je verblijf in Nederland zoals reizen, studeren etc. en ga je dan, voordat je definitief wil terugkeren, goed oriënteren op de arbeidsmarkt van Bonaire. En wanneer je niet terechtkunt bij familie, ook zeker op de huisvestingsmarkt”. “Hier is mogelijk een duotaak weggelegd voor BBB en Fundashon Cas Bonairiano om woningen voor deze doelgroep beschikbaar te krijgen” oppert Charmaine.

Een blijde Charmaine eindigt met: “ik heb de juiste keuze gemaakt, het was het juiste moment”!

tekst en foto: ©marianwalthiephotography