In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Bonaire.

Young professionals

Door Burney el Hage

Met de term young professionals wordt gerefereerd aan jonge ambitieuze, goed opgeleide mensen in de leeftijdsgroep van 20 tot 49 jaar. Alhoewel deze “young professionals” vaak in “white collar” functies werken en het om hoogopgeleide mensen gaat, is het mijn persoonlijke mening dat ook de ambitieuze jongelui met een beroeps- of vakopleiding of gelijkwaardige praktische vaardigheden als “young professionals” zouden moeten worden aangemerkt. Vandaag de dag gaat het, vooral in de private sector en in tegenstelling tot “vroeger”, vaak meer om competenties (“skills”) dan om het papiertje.

Op Bonaire kampen we al jaren aan de aanbodskant van de arbeidsmarkt met een tekort. In vrijwel alle sectoren en op alle niveaus. Daarnaast is er ook sprake van een vergrijzende arbeidsmarkt. Dit alles in de context van een relatief kleine bevolking. Om alle vacatures te vervullen, zijn we hoe dan ook aangewezen op het letterlijk binnenhalen van personeel. Dit is al jaren zo en is na 2010 in een stroomversnelling geraakt. Wij zien allemaal dat de bevolkingssamenstelling in rap tempo verandert. Dit brengt weerstand met zich mee hetgeen te begrijpen is, maar tegelijkertijd ook te managen zou moeten zijn. In deze discussie vergeten wij vaak dat wij zelf ook allemaal afstammen van immigranten.

Deze demografische veranderingen zijn de consequentie van het uiteenvallen van de Antillen van 5 en de daaruit voortvloeiende keuze om als onderdeel (gemeente) van Nederland door te gaan. Dit zou wellicht ook gebeurd zijn als wij een status aparte hadden gekregen, welke optie gelet op de kleinschaligheid van het eiland overigens niet realistisch was en is. Ook op Aruba is sinds 1986 het inwonertal verdubbeld en de demografische samenstelling permanent veranderd. De verandering van de bevolkingssamenstelling is onvermijdelijk voor deze eilanden, en als we, als delen van de voormalige Nederlandse Antillen, goed terugkijken naar onze eigen geschiedenis dan is een bevolkingsaanwas door immigratie een repeterend fenomeen dat vooral gepaard gaat met economische ontwikkelingen.

In zijn boek “Del Curaçao que se va” reflecteert John de Pool in de jaren 30 van de 20e eeuw met weemoed terug op zijn jeugdjaren aan het einde van de 19e eeuw. De snel veranderde maatschappij op Curaçao aan het begin van de 20e eeuw en de veranderingen in de sociale klassen, mede door de komst van de Shell, ervaarde hij niet als vooruitgang. Hij gebruikt termen als culturele ontreddering en onvergeeflijke vergeetachtigheid van de samenleving van toen. Met de bril van nu zou je vraagtekens kunnen plaatsen bij zijn reflectie, maar uiteraard moet de geschiedenis beoordeeld worden in de tijdgeest van de betreffende periode. Het punt is dat elke verandering weerstand oproept. En hoe drastischer de verandering, hoe groter de weerstand.

Wat Bonaire nu doormaakt kan geen verassing zijn: het was te voorzien en het is zelfs onvermijdelijk. Je kunt niet èn je kleinschaligheid behouden èn een “traditionele economische voortuitgang” realiseren. En deze economische vooruitgang is, gegeven het beschikbare arbeidspotentieel, alleen mogelijk door meer krachten op de arbeidsmarkt toe te laten. Even hebben we met de “blue economy” gespeeld, maar dat is vervolgens in de onderste lade van een onbekende kast verdwenen. Het concept “transforming a small island into a smart island” is een alternatief voor een gezonde en duurzame groei van Bonaire. Maar alles wat we tot dusver aan diensten en producten ontwikkelen is arbeidsintensief.

Terug naar de young professionals: elk jaar vertrekken er Bonairiaanse jongeren naar het buitenland om aan een vervolgstudie te beginnen. Maar waar blijven de afgestudeerde Bonairiaanse young professionals? Waarom keren die niet terug? Een aantal werkt op een van de andere eilanden, in Nederland of elders. Dit speelt overigens op al onze eilanden. Waarom kiezen Bonairiaanse young professionals ervoor om op Aruba, Curaçao of in Nederland te werken in plaats van hun geboorte-eiland Bonaire? Dit laatste verschijnsel zie je overigens ook omgekeerd: Arubaanse en Curaçaose landskinderen lijken in toenemende mate op de zustereilanden of in Nederland te werken.

Ik zou willen pleiten voor een goed opgezet onderzoek. Zolang dit niet grondig wordt onderzocht en in kaart gebracht, zullen we maar blijven gissen naar de plausibele redenen welke de ronde doen: onaantrekkelijke arbeidsvoorwaarden, gebrek aan huisvesting, hoge kosten van levensonderhoud, studieschuld in buitenlandse valuta, politiek verziekte samenleving, geen waardering voor kennis en inzet, niet stimulerende werkcultuur (werkgeverschap) en ga zo maar door.

Net zoals we ons eiland aantrekkelijk maken voor toeristen, daar geld in steken en de resultaten monitoren, zo zouden we ook onze young professionals moeten volgen, aantrekken en behouden voor onze eigen arbeidsmarkt. We zijn het aan Bonaire en de kinderen verschuldigd.

Het bericht COLUMN – Bericht uit Bonaire verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Den Haag – “Ronduit schokkend” noemt Tweede Kamerlid Peter van Haasen (PVV) het bedrag – ruim 657.000 dollar – dat de Eilandsraad van Bonaire in een jaar tijd aan dienstreizen heeft uitgegeven.

“Eilandsraadsleden krijgen een maandvergoeding voor hun werkzaamheden van zo’n 900 dollar, wat niet veel is voor het werk dat ze uitvoeren. Maar naast de reiskosten, die enorm zijn, is een groot deel, ongeveer 148.000 dollar, daggeldvergoeding. Op deze manier klust de Eilandsraad er nog eens zo’n 15.000 dollar per persoon per jaar bij”, aldus Van Haasen op Linkedin. “Deze overige vergoedingen trekken de totale kosten buiten elke proportie. Hoe verkoop je dit verhaal aan je eigen armlastige bevolking die alle eindjes aan elkaar moet knopen om rond te komen? Hoe verkoop je dit aan ‘sponsor’ Europees Nederland, dat toch al denkt dat de eilanden aan het dollar-infuus liggen?”

“Namens de PVV diende ik eerder dit jaar een motie in om de vrije uitkering voor Bonaire niet te verhogen, naar aanleiding van de verhoging van het eigen fractiebudget met 255%. Wij werden daarbij gesteund door de Commissie financieel toezicht BES (Cft), die had geconstateerd dat Bonaire jaarlijks geld overhield op hun begroting. Ze hadden het geld klaarblijkelijk niet nodig. Na mijn motie ontstond er nogal wat consternatie bij het bestuur op Bonaire, omdat ze dreigden de verhoging van 8,6 miljoen euro aan vrije uitkering mis te lopen. Na overleg met de bestuurders heb ik afspraken gemaakt om de verhoging van het eigen fractiebudget te herzien.”

De toezegging van commissievoorzitter Daisy Coffi (M21) dat de Eilandsraad zich in augustus over de die vergoeding (88.000 dollar per Eilandsraadslid) buigt, was voor Van Haasen aanleiding zijn motie aan te houden. “De Eilandsraad zal in augustus met een meer dan goede herziening van de fractievergoeding moeten komen. Tevens zal een reflectie op de enorme kostenposten van reis- en verblijfskosten en dagvergoedingen noodzakelijk zijn, anders voorzie ik grote problemen voor de toekomstige financiële situatie”, aldus Van Haasen die er aan toevoegt signalen van een deel van de inwoners te krijgen dat zij achter hem staan “omdat zij vinden dat het bestuur er meer zit voor eigen gerief dan voor de bevolking van het eiland.”

Lees ook: Eilandsraad Bonaire verreist voor 6,5 ton

Het bericht PVV-Kamerlid Van Haasen: Reiskosten Eilandsraad Bonaire “ronduit schokkend” verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Als het Openbaar Ministerie onderzoekt of omkoping van een Statenlid de val van het kabinet Mercelina op Sint Maarten heeft ingeluid, is het niet zo verwonderlijk dat menigeen op Bonaire zich afvraagt waarom niet ook de laatste bestuurswisseling daar door Justitie onder het vergrootglas is gelegd. De casussen lijken immers als twee druppels H2O op elkaar: een volksvertegenwoordiger die als donderslag bij heldere hemel zijn steun aan de coalitie intrekt om in één moeite door zijn pootafdruk te zetten onder een akkoord met een sikkeneurige oppositie. In beide gevallen doet het verhaal de ronde dat de overloper heus niet uit louter filantropische overwegingen heeft gehandeld.

Kennelijk heeft de ene Vrouwe Justitia meer moeite dan de andere om door de blinddoek heen een scherp oog te hebben voor de lelijke werkelijkheid van de politiek. Voor Bonaire zou het niet de eerste keer zijn dat een Bestuurscollege naar huis is gestuurd omdat er met steekpenningen is gestrooid. In 2009 kwam er een onverwacht einde aan het UPB-college. Al gauw werd het hoe en waarom duidelijk. Het Antilliaans Dagblad publiceerde linea recta uit de laptop van een directbetrokkene getapte documenten over de beloning die de toenmalig PDB-leider ervoor over had om zijn bij het kiezersvolk populairdere rivaal pootje te lichten.

De dienstdoende procureur-generaal eiste de bewijsstukken op om die vervolgens in het ronde archief weg te stoppen. Bronnen in Den Haag beweerden destijds dat dit gebeurde om het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties te plezieren: dat zag het feestje van 10-10-10 liever niet versjteerd worden door een corruptieonderzoek tegen een van de politieke hoofdrolspelers die geacht werd tijdens de Slot Rondetafelconferentie in de Ridderzaal zonder tegen te sputteren bij het kruisje te tekenen om de transitie van verwaarloosd eilandgebied naar tweederangs gemeente te bekrachtigen.

De als altijd goed ingevoerde observateur Arthur Sealy plaatste deze week vraagtekens bij de omstandigheden waaronder het UPB/MPB-college in november de nek is omgedraaid. Het is een feit dat er sprake is van opvallende toevalligheden die zelfs bij een leerling-speurneus de alarmbellen zouden moeten doen rinkelen. Vlak voor de stoelendans werd in de achterkamertjes een perverse verhoging van de fractievergoeding en een bijna-verdubbeling van het daggeld bedisseld. Even later presenteerde PDB-leider Clark Abraham een nieuwe meerderheid, met aan zijn zijde twee in naam onafhankelijke Eilandsraadsleden van wie het een publiek geheim is dat de slappe was ze op dat moment niet tot de lippen stond..

Intussen rommelt het om geheel andere redenen binnen de meer in KLM’s van champagne bruisende businessclass dan in Pasanggrahan vertoevende coalitiegenoten. Zo zint het PDB-fractievoorzitter Rolanda Hellburg-Makaai helegaar niet dat éénpitter Daisy Coffie (M21) voortdurend het hoogste lied krast. Onderbazin spelen is haar door Abraham toevertrouwd omdat zij zijn instructies – bij de chronische afwezigheid aan eigen inzichten – gezagstrouw uitvoert. Ook geldgebrek zorgt voor interne spanningen. Door het afkeuren door BZK van de begrotingswijziging kan het BC niet aan de al maanden in Den Haag klaarliggende miljoenen komen. Het gevolg: mokkende uitvoerders van overheidsopdrachten van wie de rekeningen niet wordt betaald en het stilvallen van allerlei urgente projecten zoals het herstel van wegen.

Daarnaast is er bij verschillende afdelingen een uittocht op gang gekomen, waarbij er een direct verband wordt gelegd met het Syndroom van Wiersma[1]dat gedeputeerde Abraham onder de leden zou hebben; of om met de woorden van een oud-minister te spreken diens “terreur”. In een kennelijke poging de aanzwellende kritiek de kop in te drukken, is het vertrouwelijke verslag van een exitgesprek met een ex-ambtenaar naar een lokale ‘nieuwssite’ (tevens bekend als Abraham.nu) doorgespeeld om de goegemeente te doen geloven dat alle personele malheur is veroorzaakt door het vorige BC. Inderdaad, nogal indiscreet, maar wel – zoals dit BC bij zijn aantreden plechtig beloofde – ontzettend transparant. Waar het OM zich ziende blind houdt, heeft de Commissie toezicht bescherming persoonsgegevens BES misschien wel de moed een onderzoek in te stellen.

Tegenover die ene niet te verifiëren getuigenis staat een rap groeiend register van ambtenaren die weigeren nog langer in mooie praatjes te trappen en een goed heenkomen zoeken naar een werkgever die hen niet koeioneert. En ze staan niet alleen: ook in Haagse dreven lopen de frustraties op over wat daar “dat dwarsliggertje uit Kralendijk” wordt genoemd. Een officiële aanwijzing zit er echter voorlopig niet in: het trauma van de Statia-ingreep wordt maar al gretig aangevoerd als smoes om de steeds heter wordende aardappel voor zich uit te schuiven.

Van de eigen ‘volksvertegenwoordiging’ heeft de gedeputeerde al helemaal niets te duchten. Nu het gemor in de samenleving steeds luider klinkt over diens uitdijende verzameling van niet ingeloste beloften, neemt de leider van de eenmansfractie Vrolijk het hoogstpersoonlijk voor hem op als een ware supporter die zijn idool niet laat vallen na een hattrick in eigen doel. De brave borst stuurde donderdag een Komunicado de wereld in om onvoorwaardelijke liefde aan zijn in het nauw gedreven weldoener te betuigen:

“Ik dank God voor het verlichten van mijn geest om mijn steun voor de MPB/UPB-regering in te trekken. Dank God dat we ze naar huis hebben gestuurd. Dank God, dat mede door mijn steun Clark Abraham als gedeputeerde er is om de boel op te ruimen. Clark Abraham regeert om het volk van Bonaire te dienen, en om die reden en vele andere, naar mijn mening, is hij geschikt om te regeren!” Amen. Tja, met vrienden die je doodknuffelen heb je geen vijanden nodig.

Het toetje van de week wordt geserveerd door Curaçaos gevolmachtigde minister Carls Manuel. Net als je denkt dat zijn excellentie met het dicteren van bedankbrieven die burgers aan hem moeten sturen de bovengrens van zelfgenoegzaamheid heeft bereikt, weet hij vriend en vijand toch weer te frapperen. Dit keer feliciteerde hij zich, omringd door feestelijke ballonnen, via social media met zijn eigen verjaardag, kennelijk uit vrees dat zijn fans het anders zouden vergeten. Voor de zekerheid vermeldde hij er ook nog bij 30 plus veel jaren te zijn geworden, waarmee maar weer eens is aangetoond dat het spreekwoord ‘wijsheid komt met de jaren’ niet altijd opgaat. Desondanks: Masha pabien kerel!

Een dag na zichzelf te hebben gefeliciteerd postte Manuel: “Danki. Ik waardeer elk van jullie die de tijd heeft genomen om me te feliciteren en alle aandacht die ik gisteren heb ontvangen tijdens mijn verjaardag.”

[1] Dennis Wiersma: minister voor Primair- en Voortgezet Onderwijs in het kabinet Rutte IV die opstapte na aanhoudende klachten van ambtenaren over zijn opvliegende karakter.

Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.

Het bericht COLUMN – Ziende blind verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Bonaire – De Eilandsraad heeft in het afgelopen jaar 657.995 dollar aan reizen gespendeerd. Dat blijkt uit een kostenoverzicht dat wnd. gezaghebber Oleana vandaag na een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur BES aan DossierKoninkrijksrelaties heeft verstrekt.

Aan reis- en verblijfkosten is ten behoeve van de 9 leden van de Eilandsraad in een jaar tijd 424.005 dollar opgegaan. Aan daggeld is sinds juni vorig jaar 147.922 dollar uitgekeerd. Aan met de reizen verband houdende overige kosten is nog eens 54.693 dollar uitgegeven. En dan is er nog een bedrag van 31.375 dollar dat Bonaire voor zijn rekening heeft genomen voor de reis- en verblijfkosten van de Eilandsraad van Sint Eustatius in verband met de in januari op Sint Maarten gehouden BES-top.

In werkelijkheid hebben de Eilandsraadsleden bovenop de genoemde 6,5 ton naar schatting 50.000 dollar meer reiskosten gemaakt, maar die nam het ministerie van BZK voor zijn rekening. Het betreft (tenminste) 2 bezoeken aan Europees Nederland van de vertrouwenscommissie die daar gesprekken voerde met kandidaten voor het gezaghebberschap. Alleen het uitbetaalde daggeld kwam uit de kas van Bonaire. Overigens wordt in het verstrekte overzicht de tweede reis van de vertrouwenscommissie niet vermeld.

De duurste reis was die vorige maand naar het VNG Jaarcongres waarvan de Eilandsraadsleden overigens maar 1 dag hebben bijgewoond, De teller staat voorlopig (want nog niet alle kosten zijn verwerkt) op 165.882 dollar, verdeeld over businessclass tickets en hotels (116.088), daggeld (29.386) en overigen (20.408), waarvan 9.828 aan aanvullende transportkosten.

Hieronder het vrijgegeven kostenoverzicht:

Het bericht Eilandsraad Bonaire verreist in jaar tijd voor 657.995 dollar verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Bonaire – Chief executive officer van de Tourism Corporation Bonaire Miles Mercera heeft zijn vertrek aangekondigd. Hij spreekt van een mede door familieomstandigheden ingegeven persoonlijke keuze zijn dienstverband aan het einde van dit jaar te beëindigen.

Mercera geeft op de kop af 3 jaar leiding aan het toeristenbureau. Hij loodste de organisatie door de coronacrisis die het toerisme naar het eiland lam legde en zette met succes de koers uit naar een opmerkelijk snel herstel. Het marketingbeleid richtte zich niet alleen op aantallen bezoekers, maar vooral ook op een ander soort toeristen dat meer oog heeft voor de (culturele) authenciteit van het eiland en de duurzame ambities.

Mercera spreekt tegen dat zijn besluit iets te maken heeft met de discussie die hij onlangs publiekelijk voerde met de voor het toerisme verantwoordelijke gedeputeerde Clark Abraham over het korten op het budget van TCB, juist op het moment dat de transitie is ingezet van massa- naar kwaliteitstoerisme. Eerder al nam de gedeputeerde afstand van de strategische keuze niet meer dan één cruiseschip tegelijk te ontvangen.

Mercera heeft ruime ervaring in de toeristisch sector. Voor zijn benoeming bij de TCB was hij 8 jaar president van de Curaçao Hospitality and Tourism Association. Hij kan nog niet zeggen wat zijn plannen zijn. “Ik ben nog niet weg. Ik blijf tot het einde van het jaar.”

Het bericht Directeur Miles Mercera vertrekt bij Tourism Corporation Bonaire verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Bonaire – Vanuit het Bestuurscollege – zeer waarschijnlijk door of namens gedeputeerde Clark Abraham – is in strijd met de privacywetgeving een vertrouwelijk verslag van een exitgesprek met een vertrekkende ambtenaar naar media gestuurd. Dat is gedaan zonder toestemming van de betrokkene die dan ook geschrokken reageert, temeer daar niet de moeite is genomen de identiteit van de werknemer te beschermen.

Met het delen van privacygevoelige informatie dacht de afzender kennelijk de kritiek te kunnen weerleggen dat de gehele top van de afdeling Financiën ontslag heeft genomen uit onvrede over het als intimiderend ervaren optreden van Abraham. Volgens hem bewijst het verslag van het exitgesprek dat het vorige (8 maanden geleden vertrokken) BC verantwoordelijk is voor de recente exodus van topambtenaren die zich overigens niet beperkt tot de afdeling Financiën.

Alles wijst erop dat het verslag door of namens Abraham bewust is gelekt naar de hem goedgezinde lokale nieuwssite Bonaire.nu. Die citeerde uit het vertrouwelijke document en gaf de gedeputeerde ruim baan zichzelf vrij te pleiten. De redactie heeft geen navraag gedaan bij de betrokken werknemer. Als DossierKoninkrijksrelaties dat wel doet, reageert deze geschrokken. “Ik heb absoluut geen toestemming gegeven. Voor mijn nieuwe functie kan dit heel kwalijk zijn.”

Het met derden delen van vertrouwelijke personeelsgegevens is niet alleen een overtreding van de privacywetgeving, er is zo goed als zeker tevens sprake van een ambtsmisdrijf. Een geraadpleegde deskundige wijst erop dat een politiek benoemde bestuurder niet het recht heeft in het personeelsdossier van individuele medewerkers rond te snuffelen. Ook een functionaris van de afdeling Personeelszaken van het OLB lijkt in de fout te zijn gegaan door een vertrouwelijk document zonder toestemming van degene die het aangaat met de gedeputeerde te delen. De handelwijze van de Abraham staat bovendien op gespannen voet met de door hem afgelegde eed zich aan de wet te houden.

“Hier zijn alle regels van integer werkgeverschap geschonden. Een baas die zoiets vertrouwelijks als een verslag van een exitgesprek aan de media geeft, ondermijnt het vertrouwen van de gehele organisatie in het openbaar bestuur. Ambtenaren kunnen er niet langer zeker van zijn dat wat zij in de vertrouwelijkheid met een personeelsmanager bespreken niet op straat komt te liggen. Dit creëert een zwijgcultuur die funest is voor het werkklimaat binnen een organisatie”, aldus de expert die er vanuit gaat dat de Commissie toezicht bescherming persoonsgegevens BES zich over het gebeurde zal buigen.

Die commissie – onder voorzitterschap van oud-gezaghebber Glenn Thodé – houdt toezicht op de naleving van de Wet bescherming persoonsgegevens BES (Wbp BES). Die laat het niet toe een onder de bescherming van de wet vallend document zonder “de ondubbelzinnige” toestemming van de betrokkene te gebruiken en al helemaal niet voor politiek gewin. Op overtreding staat een boete, maar als die bewust is begaan kan een gevangenisstraf tot 6 maanden worden opgelegd.

Het bericht Bestuurscollege Bonaire schendt privacy ex-ambtenaar om politiek gewin verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Den Haag – Ook Bonaire, Sint Eustatius en Saba kunnen een beroep doen op de 6e en tevens laatste tranche Regio Deals, bevestigt een woordvoerder van het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening.

Minister Mona Keijzer kondigde vandaag in een brief aan de Tweede Kamer aan dat tussen 1 augustus en 31 oktober aanvragen kunnen worden ingediend. In februari maakt zij bekend welke aanvragen worden gehonoreerd. Voor deze 6e ronde was oorspronkelijk 257,1 miljoen euro beschikbaar, maar de nieuwe coalitie heeft daar 10 procent op gekort. Voor Caribisch Nederland geldt vanwege de beperkte ambtelijke capaciteit een op maat gesneden verantwoordingssystematiek.

In het kader van de 5e tranche kregen Sint Eustatius en Saba in februari van dit jaar respectievelijk 10 en 5 miljoen toegewezen. Of een aanvraag van Bonaire toen is afgewezen of dat het eiland geen aanvraag heeft ingediend, is nooit bekendgemaakt.

Het bericht 6e tranche Regio Deals ook open voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Sint Maarten – Zakenman Olivier Arrindell die volgende maand met zijn nieuwe partij Oualichi Movement for Change (OMC) aan de Statenverkiezingen deelneemt, is beschoten. Hij raakte niet ernstig gewond, maar zijn vrouw werd dodelijk geraakt. Op een video sprak de in een ambulance liggende Arrindell van een aanslag door politieke tegenstanders.

De auto van Arrindell werd woensdagavond lokale tijd half tien bij Maho onder vuur genomen. De politicus werd geraakt, maar was in staat weg te rijden, met zijn vrouw zwaargewond op de passagiersstoel en hun dochter gewond op de achterbank. Bij een nabij gelegen hotel sloeg hij alarm.

Arrindell kwam vorig jaar in het nieuws door zijn aanhoudende beschuldigingen van corruptie aan het adres van toenmalig minister-president Silveria Jacobs wat hem op een veroordeling kwam te staan. Het bestrijden van corruptie, nepotisme en vriendjespolitiek is het centrale thema van de campagne die hij voert in aanloop naar de verkiezingen van 19 augustus.

Minister van Justitie Lyndon Lewis vermoedt eveneens dat sprake is van een politiek motief. Hij heeft de partners in het Koninkrijk om support gevraagd bij het versterken van de lokale politie. In een eerste reactie zei staatssecretaris van Koninkrijksrelaties Zsolt Szabó: “Ik heb kennisgenomen van de verschrikkelijke aanslag op de heer Arrindell en zijn naasten. Elke vorm van geweld is onacceptabel. Ik wens alle betrokkenen veel sterkte en kracht toe voor de komende tijd.”

Het bericht Sint Maartense politicus Arrindell beschoten verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Bonaire – Het Openbaar Ministerie wil niet vertellen wat de stand van zaken is met betrekking tot de aangiften die eerder dit jaar zijn gedaan door wnd. gezaghebber Nolly Oleana over de inbraak door interim-griffier De Wolff in emailaccounts van leden van de Eilandsraad van Bonaire en ambtenaren en door diezelfde De Wolff mede namens de Eilandsraad tegen klokkenluiders en journalisten vanwege de berichtgeving daarover.

“Het staat het Openbaar Ministerie niet vrij om aan derden (waaronder de media) mededelingen te doen over gedane aangiften en al dan niet lopende onderzoeken. Mededelingen kunnen slechts gedaan worden aan direct betrokkenen voor zover dat tenminste niet in strijd is met een eventueel onderzoeksbelang. Dit uitgangspunt moeten wij vasthouden om de integriteit van het onderzoek te bewaken en ter waarborging van de privacy van alle betrokkenen. Het feit dat aangevers zelf ruchtbaarheid hebben gegeven aan het doen van aangifte, maakt dat niet anders”, aldus woordvoerder Roderick Gouverneur.

Wnd. gezaghebber Oleana laat desgevraagd weten nog geen terugkoppeling te hebben ontvangen van het OM. De griffie laat de vraag of men daar wel iets heeft gehoord van het OM onbeantwoord.

Het bericht OM zwijgt over aangiften inbraak emails Eilandsraad Bonaire verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.

Sint Eustatius – Er komt geen onderzoek door de Rijksrecherche naar het lekken van vertrouwelijke informatie bij de aanstelling gezaghebber op Sint Eustatius. Namens toenmalig staatssecretaris van Koninkrijksrelaties Van Huffelen heeft wnd. Rijksvertegenwoordiger Jan Helmond in april bij het Openbaar Ministerie melding gedaan van het lekken vanuit de sollicitatieprocedure dat als een misdrijf wordt beschouwd waarop een gevangenisstraf staat.

“Deze melding is besproken in het reguliere driehoeksoverleg tussen de hoofdofficier van justitie BES, hoofd Rijksrecherche Nederland en de Procureur-Generaal van het Openbaar Ministerie van Curaçao, Sint Maarten en van Bonaire, Sint Eustatius en Saba”, aldus de woordvoerder van de Rijksdienst Caribisch Nederland. “In het driehoeksoverleg is besloten de melding te registreren, maar geen verdere stappen te ondernemen. Daarbij werd aangegeven dat gezien het aantal mensen dat van de gepubliceerde informatie op de hoogte was, het zeer lastig is te achterhalen of en door wie er eventueel informatie gelekt is.”

Bij het besluit geen onderzoek in te stellen heeft ook meegespeeld dat er prioriteiten gesteld moeten worden met betrekking tot de capaciteit van de Rijksrecherche. “Op basis daarvan heeft de waarnemend Rijksvertegenwoordiger in overleg met het ministerie van BZK besloten geen verdere actie te ondernemen”, aldus RCN. De keuze voor Alida Francis lekte via media uit, evenals dat zij niet de voorkeurskandidaat van de vertrouwenscommissie uit de Eilandsraad was.

Het bericht Geen stappen na lek bij benoeming gezaghebber Statia verscheen eerst op Dossier Koninkrijksrelaties.