Nederland telt meer dan 150.000 inwoners met wortels in Curaçao, Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba. Duizenden hiervan zijn op hun eigen manier succesvol. Stichting Ocan plaatst dit jaar elke week één van hen in de Spotlight. In de laatste Spotlight aandacht voor Tishelle Daniel uit St. Maarten, basisarts en op weg naar haar specialisatie in oogheelkunde.

"Al als kind wilde ik arts worden. Ik heb astma en ben een aantal keren opgenomen in het ziekenhuis, waarvan een keer met een longinfectie. Dat maakte indruk; de dokter die me beter maakte, maar ook de ervaring hoe het is om ziek te zijn als kind. Ik wilde dus kinderarts of longarts worden. Met een ministersplaats begon ik aan de studie geneeskunde aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. De eerste drie jaar bestonden vooral uit volgen van lessen en de laatste drie jaar uit het lopen van coschappen, waaronder twee stages in het ziekenhuis van St. Maarten. Vorig jaar haalde ik mijn diploma als basisarts, dus junior doctor. Tijdens mijn opleiding kwam ik erachter dat mijn interesse bij oogheelkunde ligt. Ik hou ervan om te werken met medische apparatuur. Ik hou van operaties, zoals het aanbrengen van een nieuwe lens of de correctie van een ooglid. Bovendien kan ik mensen echt helpen, want iedereen vindt het belangrijk om goed zicht te hebben. Oogheelkunde heeft die combinatie van een praktische aanpak en hulp aan mensen. Het speelt mee dat oogartsen nodig zijn op St. Maarten. Op dit moment werk ik een dag per week op de afdeling oogheelkunde van het Haags Medisch Centrum en vier dagen in de ouderenzorg. Volgend jaar ga ik full time als basisarts werken in een kliniek voor oogheelkunde in Utrecht en me specialiseren. Ik ben dus bijna waar ik uiteindelijk wil zijn.''

Obstakels

"Ik ben heel kritisch voor mezelf. Er waren meerdere momenten van zelfreflectie tijdens mijn studie. Op St. Maarten was ik een van de slimsten van de klas. In Nederland kwam ik terecht in een groep van 300 jongeren die allemaal het slimste van hun middelbare school waren. Ik moest eraan wennen dat ik opeens gemiddelde punten haalde. Soms zelfs beneden gemiddeld, want ik moest nog wennen aan zelfstandig wonen in een nieuw land met een andere cultuur en een andere taal. Veel Nederlandse studenten hadden een voordeel omdat hun ouders ook arts waren. Ik kwam naar Nederland als perfectionist, maar ik zou mijn studie niet gehaald hebben als ik dat was gebleven. Ik moest accepteren dat ik mijn best moest doen, maar niet perse de beste moest zijn.''

Dankbaar

''Mijn doorzettingsvermogen heb ik van mijn moeder en de focus van mijn vader. Ze hebben ervoor gezorgd dat ik kon studeren en me tijdens mijn studie altijd gesteund. Als ik een tentamen niet meteen haalde, dan zou het wel lukken bij de herkansing. Ze zorgden dat ik jaarlijks naar St. Maarten kon. Aan het einde van mijn eerste jaar ging het zelfs om een extra ticket. Ik had namelijk twee herkansingen, waarvan ik er minstens een moest halen om naar het tweede jaar te kunnen. Maar ik had ook een ticket, die ik niet kon annuleren of omboeken. Nadat ik een herkansing haalde, hebben mijn ouders een nieuw ticket gekocht. Ik ben ook mijn vriend dankbaar. Acht jaar geleden kwamen we samen naar Nederland en inmiddels zijn we verloofd en wonen we samen. Met zijn positieve houding steunt hij me op momenten dat ik kritisch ben op mezelf.''

Helpen

''Ik voelde me na orkaan Irma schuldig dat ik niet kon helpen op St. Maarten, waar ik in augustus nog was geweest voor vakantie. Er was geen behoefte aan basisartsen en als gewoon vrijwilliger zou ik vooral een extra persoon zijn die eten, water en onderdak nodig zou hebben. Ik besloot uiteindelijk om vanuit Nederland te helpen. Ik was een van de personen waar mensen hulpgoederen naar toe konden sturen voor de actie Make St. Maarten Great Again. Die hulpgoederen hebben we verpakt in dozen en naar St. Maarten gestuurd. Het was inspirerend om te zien hoeveel we in een korte tijd konden organiseren. Overigens wil ik nooit meer meemaken dat er iets op St. Maarten gebeurt, terwijl ik hier ben.. Ik weet dat het raar klinkt, maar ik wil liever daar zijn.''

Inspiratie

"Wie veel krijgt, moet veel geven. Ik kreeg de kans om een opleiding te volgen en levenservaring op te doen buiten St. Maarten. Mensen met minder kansen moet ik dus helpen. Ik zie mezelf les geven op scholen. Niet alleen over oogzorg, maar breder over gezondheid en preventie. Dat ik terug ga naar St. Maarten is honderd procent zeker. Ik mis de sfeer en de cultuur. Natuurlijk gaat niet alles goed op St. Maarten, maar dat maakt ons juist sterker. We hebben veerkracht. In Nederland lijkt alles om werk te draaien en om de plannen voor volgende maand en volgend jaar. Om bewuster in het heden te leven, verdiep ik me in mindfulness. Op St. Maarten gaat dat vanzelf. Men focust op het heden en op familie. Tegelijkertijd is men op St. Maarten bang voor verandering. In Nederland is dat juist iets positiefs. Ik hoop dat ik die opvatting mee terug kan nemen.''

Advies

"Groei vindt niet plaats in een rechte lijn. (Growth doesn't happen in a straight line.) Dat is op dit moment mijn motto en mijn advies aan anderen. Het is normaal dat er tegenslagen zijn. Het enige dat je kunt doen is je doel voor ogen houden en ervoor gaan. Zelfs als je het eng vindt of als het de eerste paar keer niet goed gaat. Volhouden.''

Foto credits en tekst credits Otti Thomas.