In een serie interviews zet Caribisch Netwerk de spotlight op mensen die op Curaçao strijden voor een bijzondere zaak. Ze willen iets bereiken en laten zich door niets en niemand van de wijs brengen. Wat drijft deze mensen? Deel 8: Jevon Mathew die er alles aan doet om de tennissport op het eiland in leven te houden.

Jevon Mathew (49) is in zijn tienerjaren dagelijks op de tennisbanen van Racing Club Curaçao (RCC) te vinden. Natuurlijk wil hij helpen als het bestuur in 2018 een beroep op hem doet. Nog geen jaar later is hij voorzitter. Dan kan Jevon pas echt aan de slag. Op zijn manier: doelgericht, vanuit een visie. En met lef.

Hij weet eigenlijk niet waar hij aan begint. Voorzitter van een sportvereniging? Geen idee wat dat inhoudt. Maar de club heeft het moeilijk en er moet echt iets gebeuren. Het is een kwestie van ‘de mouwen opstropen en buffelen’.

Jevon is vooral die eerste jaren zelf veel op de tennisclub. Soms alleen, soms met een ander bestuurslid. Hij vervangt een kraan in de toiletruimtes, repareert het hekwerk of installeert nieuwe apparatuur in de keuken. Kleine dingetjes met hulp van mensen uit zijn eigen netwerk.

Vastberaden
Hij vindt zijn weg als voorzitter. Rustig en vastberaden. Clubleden zien hem in de weer op de baan of tijdens toernooien en ontvangen zijn nieuwsbrieven. Maar dan zijn er nog de vele uren dat hij nadenkt over de toekomst van de club. Welke scenario’s zijn mogelijk? Wat zijn de risico’s?

Jevon denkt veel na, zijn hele leven al. Dat zit er gewoon in. Dat is dat jongetje dat urenlang zit te tekenen. Het liefst gebouwen en huizen. Na de tekenles in het voormalige Sint Thomas College gaat hij op bezoek bij zijn moeder. Die werkt daarnaast als hoofd civiele dienst in het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos).

“Daar ligt de bron van mijn passie voor de gezondheidszorg en vastgoed. Toen wist ik alleen nog niet dat je die werelden samen kan brengen.”

Herinneringen ophalen met tennislegende Frank Hoyer naar wie een baan op RCC is vernoemd. Frank Hoyer wordt deze maand 100 jaar. Foto’s Facebook

Want Jevon studeert uiteindelijk af aan de TU Delft in de richting Bouwmanagement en Vastgoedbeheer. Hij werkt vanaf 2000 doelgericht aan zijn carrière. Eerst in Nederland als technisch tekenaar, maar daarna vooral als consultant op het gebied van vastgoed en huisvesting. In 2015 begint Jevon op Curaçao als manager facility & real estate bij Stichting voor Gehandicapten- en Revalidatiezorg Curaçao, de SGR-groep.

Altijd bezig
Terug naar die kinderjaren. Jevon is een denkertje, maar ook altijd bezig. Samen met zijn vriendjes verzint hij van alles. Een Playmobile poppetje en een zakdoek. Kun je daar een parachute van maken? Even knutselen en ja hoor, daar zweeft de parachutist weg.

Het gezin – vader, moeder, Jevon en zijn vier jaar jongere zus – verhuist van Montaña naar Mon Repos. Het huis staat op een steenworp afstand van de tennisbanen van RCC. Jevon houdt van sport. Hij let goed op in de klas en zorgt dat hij snel klaar is met zijn huiswerk. Dan kan hij naar de baan!

Van zijn twaalfde tot en met zijn zeventiende staat hij elke dag op de tennisbaan. Heel even lijkt een tenniscarrière in het verschiet. Jevon is veertien en de beroemde Amerikaanse tenniscoach Nick Bollettieri ziet wel wat in hem. Heel even.

“Zo goed was ik ook weer niet. Mijn moeder praatte het ook direct uit mijn hoofd. Een tenniscarrière heeft veel risico’s, zei ze. ‘Een opleiding, daar kun je op bouwen.’ Ik richtte me al snel op studie en werk.”

Goed nadenken
Eerst denken, dan doen. Jevon schrijft zich in voor Computer Engineering aan de University of Curaçao (UoC), dan nog UNA. In die computerwereld zal hij een goed betaalde baan kunnen vinden.

Samen met medebestuurslid Shurbann Martes, op de avond van een prijsuitreiking.

Maar het is niets voor hem en hij stapt over naar Bouwkunde & Civiele Techniek. Dit is zijn springplank naar de studierichting Bouwmanagement en Vastgoedbeheer aan de Technische Universiteit in Delft. Een weloverwogen keuze.

“Architect zou het beste bij mij hebben gepast. Maar daarvan had je er al zo veel en ik wilde iets doen waarmee ik breed inzetbaar was. Dan vind je makkelijker een baan op Curaçao. Ik leerde projecten managen en organiseren. Dat bleek een hele goede basis voor mijn verdere loopbaan.”

Church of our Saviour
Jevon en zijn vrouw blijven bijna vijftien jaar in Nederland. Zij studeert eerst nog Business Development aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij werkt als consultant en toert vanuit Den Haag het hele land door. Daar gaan ze ook samenwonen en bouwen een warme vriendenkring op als lid van de Church of our Saviour.

“Mijn moeder is van Sint Maarten en komt uit een streng gelovig gezin. In mijn jeugd gingen we elke zondag naar de protestantse Ebenezer Church. Mijn vrouw is katholiek. In de Church of our Saviour leerden we stellen kennen van over de hele wereld. Costa Rica, Guatemala, Griekenland, Malta, Nigeria, Argentinië. We deden veel met elkaar. Het zijn nog altijd onze vrienden.”

Jevon ziet die periode als een belangrijke leerschool. Hij helpt als vrijwilliger bij de verbouwing van het parochiehuis en de bouw van een atrium. Jevon is de manager van het project en heeft direct contact met de architect, selecteert aannemers en adviseurs en is het aanspreekpunt voor alle partijen.

Terug bij RCC
Dan, in 2015, keren ze terug naar Curaçao. Afgestudeerd en met flink wat jaren werkervaring. Het duurt even voordat Jevon de weg terugvindt naar RCC. Hij is al lid van een andere tennisclub als een oud tennismaatje hem aanspreekt in de supermarkt. De top-6 spelers uit zijn tienerjaren spelen weer met elkaar.

Zo rolt Jevon van de trainingen met zijn oude tennisvrienden in het bestuur van RCC. Misschien is dit, onbewust, de invloed van zijn vader. Die was voorzitter van de honkbalbond Febeko. En net als zijn vader zet Jevon zich voor honderd procent in om er iets moois van te maken.

De club komt weer tot leven. Het bestuur krijgt meer steun en een evenementencommissie organiseert regelmatig toernooien. Jevon gaat een stapje verder met zijn plannen. Softwarebedrijf AFAS geeft groen licht voor de complete restauratie van een baan en het aanbieden van tennislessen aan minder bedeelde kinderen. Al die uren denkwerk betalen zich dan toch uit.

“Dat was voor mij een heel emotioneel moment. Ik had niet verwacht dat we geld zouden krijgen voor het opknappen van die baan. Totaal niet.”

Ambitieuze plannen
Onder leiding van Jevon wordt het achterstallig onderhoud aangepakt. Stapje voor stapje. Offertes komen binnen, materialen worden ingekocht en aannemers ingeschakeld. Maar Jevon wil meer. Hij ziet die stip aan de horizon. Dan is RCC dé racketclub van het eiland. Hier spelen mensen tennis, padel en pickleball. Hier is iedereen welkom, ook mensen met een beperking.

“Ja, een zeer ambitieus plan. Het gaat om een enorme investering. Misschien moeten we de plannen bijstellen, maar zeker niet direct.”

Tussen twee blije kampioenen met hun medailles van gerecycled plastic.

Jevon Mathew heeft nog precies tien maanden om een deel van de plannen te realiseren. Dit is zijn laatste jaar als voorzitter van RCC. De statuten bepalen dat iemand maximaal zes jaar in het bestuur kan zitten. Het is goed. Hij heeft echt meer tijd nodig voor zijn werk en gezin.

“Ik ga er vol voor deze laatste maanden, samen met het bestuur. Maar ook daarna zal ik zeker betrokken blijven bij de club. Dan denk ik meer aan projecten.”

“Er is een duurzame omslag op Aruba nodig om de ecologische crisis te ontwijken”, dat stelt milieuactivist Nigel Maduro die een ecologische crisis uitroept en de toekomstige bewindslieden tot actie maant. Samen met twee andere experts op het gebied van duurzaamheid, bioloog Oriana Wouters en milieuadviseur Miguel van der Velden, stelt hij een aantal eisen aan de komende leiders om het probleem aan te pakken. “Hiermee benadrukken we dat actie nu nodig is om het eiland te redden van een ecologische ramp”, aldus Maduro.”

‘Land Back’
Wat op 10 oktober 2023 begon als graffiti-protest ‘No more hotels’ van Maduro, is inmiddels uitgegroeid tot een volksbeweging die met name veel jongeren aantrekt: de ‘Land Back’-beweging. Hierbij wordt met name de focus gelegd op ‘het dekoloniseren van het land met onder andere aandacht voor bescherming van het leefmilieu en de natuur’.

Het afgelopen jaar hebben ze verschillende acties gevoerd op Aruba om de ecologische crisis onder de aandacht te brengen, van protesten bij publieke aangelegenheden tot ‘beach parties’ met aandacht voor workshops over duurzaamheid.

Protest tijdens de protocollaire activiteiten op Koningsdag (Foto Miguel van der Velden)

“Uit diverse rapporten blijkt dat we voorbij de maatschappelijke draagkracht zijn, meer hotels bouwen maakt het nog erger. Het zou veel druk zetten op het sociaal- en ecologische systeem. We weten dat we bijvoorbeeld code zwart hebben op onze koralen, we zien het ook aan andere indicatoren, maar waar blijft het crisisplan hiervoor?”, aldus Maduro.

Toerisme heeft grote impact op natuur
In juli ontving het eiland 123.000 bezoekers, ruim negen procent meer toeristen vergeleken met dezelfde maand vorig jaar. Het belang van natuurbehoud en bescherming staat nu vaak haaks op het bevorderen van recreatie en toerisme op Aruba.

De Amerikaanse milieujurist Michelle Bender, van Earth Law Center en de Ecuadoriaanse Augustin Grijada, oud-constitutioneel rechter, spreken hun zorgen uit over de grote impact van toerisme op het eiland. Beiden waren aanwezig bij de aankondiging van de plannen voor rechten voor de natuur op Aruba afgelopen jaar en kregen een tour op het eiland. Ze zagen hoe groot de impact op de natuur is door toerisme.

Bender werd zich hierdoor ook bewust van haar eigen gedrag als toerist. Ook Grijada, die in een van de grootste natuurrechtszaken in het hoogste gerechtshof in Ecuador oordeelde, stond versteld hoeveel impact het bouwen van zoveel hotels heeft op de natuur op het eiland. “Aruba moet de natuur beschermen. Toerisme is niet duurzaam als je de natuur niet beschermd. De mooie plekken die ik heb gezien zullen verwoest worden zonder bescherming.”

Ook lokale natuurorganisaties roepen al jaren dat er te veel hotels gebouwd worden met alle negatieve gevolgen dat het met zich meebrengt.

Arubanen bezorgd over impact toerisme
Afgelopen maandag publiceerde Aruba Tourism Authority (ATA) de ‘sentimentanalyse’ die zij in het eerste kwartaal van dit jaar hadden gehouden onder de lokale bevolking. Sinds 2018, in 2022 en ook nu ziet ATA, met een totaal tevredenheidspercentage van 68, dat inwoners van Aruba toerisme als de belangrijkste economische drijfveer zien die voor banen, infrastructuurverbeteringen en diensten zorgt waar veel inwoners van afhankelijk zijn.

Ondanks dat de respondenten tevreden lijken te zijn met het huidige toerisme, ziet ATA een verschuiving in prioriteiten waardoor er een significante stijging te zien is in de zorgen rondom de impact van toerisme op de lokale inwoners.

Cijfers uit het ‘Local Sentiment Research Highlights 2024’

Inwoners uitten vooral hun zorgen om de hoge kosten van levensonderhoud, deze zijn sinds 2018 meer dan verdubbeld. Ook de zorgen om de woningen die onbetaalbaar zijn geworden, de schade aan natuur en milieu, de druk op de infrastructuur van het eiland en het feit dat de lokale mensen onvoldoende profiteren van de toerisme-inkomsten zijn gestegen.

In 2022 zag het toerismebureau al hoe Arubanen zich meer zorgen maakten om de kwaliteit van leven. Hierbij waren met name de hoge kosten van levensonderhoud (76 procent), schade aan natuur en milieu (46 procent) en ook de onbetaalbare woningen voor lokale mensen (35 procent) een groot punt van zorg.

Geroezemoes van verandering
De zorgen van de inwoners worden gehoord, stelt ATA. “We staan op een kruispunt, alhoewel we ons succes vieren erkennen we ook het geroezemoes van verandering. We horen de zorgen”, aldus Ronella Croes, CEO van ATA op de Dag Van Wereldtoerisme. Het toerismebureau wil een omslag maken naar meer bewustwording die op een lijn moet zitten met de concepten van verantwoord toerisme en regeneratief toerisme.

Het concept van regeneratief toerisme streeft naar duurzaam toerisme dat niet alleen de gevolgen voor het milieu beperkt, maar ook de achteruitgang van de ecosystemen vertraagt. Hierbij moeten ook strengere wetten en regels worden ingevoerd, terwijl de spelers in de toeristische sector tegelijkertijd moeten worden ondersteund, zodat ze zichzelf kunnen heruitvinden. Hierbij wordt het succes van het toerisme niet langer bepaald door de toename van het aantal bezoekers.

Als startpunt voor deze verandering stelt Nigel Maduro samen met zijn collega’s vier harde eisen aan de politieke partijen die meedoen aan de parlementaire verkiezingen in december: een bouwstop op alle hotels, boetiekhotels, condominium en vakantiewoningen. Een wet en beleid dat buitenlandse investeerders belet om erfpacht terreinen en onroerend goed op te kopen.

Maar ook het publiekelijk erkennen en uitroepen van een ecologische- en klimaatcrisis is belangrijk. Hij roept alle partijen op om met een gedetailleerd plan van aanpak te komen voor de ecologische crisis inclusief natuur-en grondherstel, lokale voedselproductie en sociale ontwikkeling. “Wij kunnen er niet mee komen. Dat is de taak van de bewindslieden. Maar we kunnen wel van hen verwachten dat ze dit meenemen in hun regeerprogramma”, aldus Maduro.

Elk jaar reikt het Oranje Fonds drie Appeltjes van Oranje uit aan sociale projecten in Nederland en de Cariben, als erkenning voor hun inzet voor de maatschappij. Dit jaar is een Caribische organisaties in de prijzen gevallen: Movemiento ta Bida op Aruba. De Hearts United Holistic Care Foundation op Sint Maarten was genomineerd. Beide organisaties zetten zich in voor het verminderen van eenzaamheid onder ouderen, passend bij het thema van de verkiezing dit jaar: ‘Eenzaamheid verminder je samen.’ De vrouwen achter de organisaties vertellen hoe ze dat doen en wat hen drijft.

“Voordat ik ging studeren dacht ik altijd: als ik met pensioen ga, wil ik alleen nog maar eten, slapen en TV kijken,” vertelt de Arubaanse Rosa Leon. “Later realiseerde ik me dat je op die manier heel snel achteruit gaat.”

Na haar opleiding Bouwkunde op Aruba ziet Leon geen werk in de bouw en besluit ze in Nederland verder te studeren. Ze weet nog niet wat en gaat een tijdje vrijwilligerswerk doen. Daar komt ze voor het eerst in contact met ouderen.

Actieve en betrokken ouderen
“Ik werd geraakt door hun kwetsbaarheid en wilde graag iets voor deze doelgroep kunnen betekenen.” Ze kiest voor de opleiding Toegepaste Gerontologie die dan net nieuw is aan de Hogeschool Windesheim in Zwolle. Hier leert ze hoe belangrijk het is voor ouderen om actief en betrokken te blijven en hoe ze hen hiertoe kan activeren.

Met haar diploma en een hoop kennis en ervaring op zak keert Leon terug naar Aruba, waar ze op dat moment de enige gerontoloog is. Al snel wordt ze gevraagd coördinator te worden van het project Huntu Grandi, Grandi Huntu, een project gericht op ouderen dat valt onder de organisatie Movemiento ta Bida.

“Dit was nogal een uitdaging, want we zaten midden in de pandemie en de ouderen waren het meest kwetsbaar.” Maar haar inzet werpt z’n vruchten af en wordt nu beloond met een Appeltje van Oranje. In de afgelopen vier jaar ontwikkelde ze verschillende succesvolle projecten.

Het team van het project Huntu Grandi, Grandi Huntu met vooraan coördinator Rosa Leon Martinez. Foto Movemiento ta Bida

“Wat onze projecten succesvol maakt is de co-creatie met de ouderen. Je kunt een doelgroep niet helpen als je niet weet wat de behoeften van die doelgroep zijn.” Bij Movemiento ta Bida betrekken ze daarom de ouderen zo veel mogelijk bij de ontwikkeling van hun projecten.

“Op veel plekken heerst het idee dat je niet meer meetelt als je met pensioen bent, terwijl ouderen juist zoveel kennis hebben!” Een van de succesvolle projecten is het Amistat-project. Hierbij worden eenzame ouderen aan elkaar gekoppeld om samen activiteiten te ondernemen en van elkaar te leren.

Leon heeft dankzij dit project vele ouderen zien opbloeien en vriendschappen zien sluiten. Bij Movemiento ta Bida proberen ze de ouderen te stimuleren zoveel mogelijk elkaar te helpen.

“Veel organisaties betrekken hun doelgroep niet op die manier, maar wij laten de ouderen elkaar les geven. Veel ouderen twijfelen aan hun eigen kracht en kunnen, bijvoorbeeld als het gaat over digitalisering, maar wij laten ze inzien dat ze de vaardigheden en de ervaring wél hebben.” Dit is Leons missie: ouderen laten inzien wat hun kracht is en op welke manier ze kunnen bijdragen aan de maatschappij.

Hearts United Holistic Care Foundation
Ook bij de organisatie op Sint Maarten werken ze vanuit de overtuiging dat ouderen nog veel te bieden hebben. In 2020 stichten Donna Wilson-Morrison en haar man Glendon Wilson de Hearts United Holistic Care Foundation. Tot die tijd werkt Wilson-Morrison voor een andere organisatie die zich richtte op ouderen.

“We organiseerden allerlei leuke activiteiten voor deze ouderen, maar op een gegeven moment besefte ik dat ze daarna weer alleen thuis kwamen. Veel van die ouderen waren ontzettend eenzaam.” Ze wordt emotioneel als ze terugdenkt aan een specifieke oudere: “Deze vrouw had geen auto, maar ze miste nooit een activiteit. Ze was altijd overal aanwezig. Totdat de pandemie toesloeg en ze nergens meer heen kon. Toen zijn we haar verloren, ze overleed…” Sindsdien is haar missie: “Keep them alive!”

Adopt a Grandparent Experience
Dit doet de organisatie bijvoorbeeld door middel van de Adopt a Grandparent Experience (AGE). Dit project slaat een brug tussen de oudere en jongere generatie door studenten tijd door te laten brengen met ouderen. Dit zijn onder andere studenten van de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk die het AGE-project als stage kunnen rekenen. Op deze manier komen ze alvast in aanraking met de doelgroep waar ze eventueel in de toekomst mee gaan werken.

Jongeren spelen spelletjes met ouderen als onderdeel van de Adopt a Grandparent Experience. Foto HUHC Foundation

“Door migratie hebben veel jongeren op Sint Maarten zelf geen grootouders in hun leven. Sommige deelnemers waren van tevoren zelfs bang voor ouderen!” Wilson-Morrison blijft zich verbazen over de invulling van het project. Er wordt niet alleen gekletst en met de ouderen, maar de jongeren spelen spelletjes met ze, gaan met ze wandelen, helpen ze met technologie, en sommige geven hun geadopteerde grootouders zelfs een hele spabehandeling.

Maar het is geen eenrichtingsverkeer. De ouderen geven de studenten minstens evenveel terug. Door hun verhalen over vroeger, leren de jongeren over de geschiedenis van hun eiland en krijgen ze meer waardering voor hun cultuur. Beide partijen worden dus verrijkt in het contact met elkaar.

Wilson-Morrison vertelt trots dat ze regelmatig ziet dat de jongeren hun ‘grootouder’ blijven bezoeken, ook nadat ze de verplichte uren hebben gemaakt. “De geadopteerde grootouders worden echt een beetje familie!”

Koningin Máxima
Vandaag neemt de Arubaanse organisatie de prijs in ontvangst, die wordt uitgereikt door koningin Máxima, in ontvangst op Paleis Noordeinde in Den Haag. De prijs bestaat uit een bronzen beeldje, ontworpen door prinses Beatrix, en een geldbedrag van vijfentwintigduizend euro. Dit geld kan vrij worden besteed binnen de doelstelling van hun initiatief.

Rosa Leon Martinez voelt zich vereerd en zijn blij met deze erkenning. Donna Wilson-Morrison is trots op de nominatie. Beiden willen in de toekomst vooral blijven doen wat ze al doen: het ‘empoweren’ van de ouderen op hun eiland.

Foto-onderschrift bovenste portret: Medeoprichter Donna Wilson-Morrison (rechts) van de Hearts United Holistic Care Foundation met twee betrokken ouderen

In de ochtend van dinsdag 1 oktober werd in het Arubaans parlement Jurima Bryson, de eerste ombudsvrouw voor Aruba, beëdigd. Een historisch moment want tot nu toe was Aruba de enige partner binnen het Koninkrijk die nog geen eigen ombudsman had. “Ik zal het instituut met veel toewijding en integriteit dragen”, zei Bryson na de beëdiging aan Caribisch Netwerk.

Ze legt uit dat de komende periode veel werk te doen is om het instituut op te richten, ook moet er een kinderombudsman komen en is het de bedoeling om te kijken welke samenwerkingen mogelijk zijn met de ombudsmannen in de rest van het Koninkrijk.

https://entry.cdn.npoaudio.nl/handle/WO_NTR_20221776.mp3 Ombudsman Jurima Bryson over haar beëdiging en de volgende stappen in de oprichting van het instituut.

Lang traject
Tijdens de toespraken van de fractieleiders in het parlement was te zien dat de kersverse ombudsvrouw emotioneel werd. Zo gaven verschillende fractieleiders, die deel hebben gehad in het proces, duidelijk aan hoe lang het heeft geduurd voordat een ombudsman voor Aruba werkelijkheid werd. De wens om een ombudsman in te stellen speelt al ruim vijfentwintig jaar.

In 1997 werd een commissie ingesteld, zo’n zeven jaar later werd een wetsvoorstel behandeld. Maar omdat het initiatief altijd van één politieke partij kwam, zorgde dat er uiteindelijk voor dat er geen draagvlak in het parlement was voor de introductie van de ombudsman.

In 2011 werd een motie ingediend om aan het wetsvoorstel ook een kinderombudsman toe te voegen. Uiteindelijk duurde het nog eens vijf jaar voordat het aangenomen werd met de intentie dat het uiteindelijk ook in de grondwet verankerd werd. Om die reden was de benoeming van de ombudsman niet volledig in de landsverordening geregeld.

Helaas werd deze wijziging in 2022 verworpen en een jaar later werd het wetsvoorstel tot benoeming van de ombudsman eindelijk aangenomen en kon men overgaan tot de sollicitatieprocedure begin dit jaar.

Beëdiging Ombudsvrouw. Foto Melissa Stamper

Onafhankelijk en onpartijdig
De functie ombudsman is een instituut waar inwoners van Aruba vragen kunnen stellen of klachten kunnen indienen over hoe ze door de overheid zijn behandeld en over zaken in relatie tot de overheid, die niet goed voelen. In de aangenomen wet staat dat de ombudsman de taak heeft om ‘op verzoek of op eigen bewegingen onderzoek te doen naar gedragingen en bestuursorganen, publiek rechterlijke rechtspersonen’.

Toegevoegd aan deze lijst zijn ook nutsbedrijven en privaatrechtelijke organisaties die een taak van algemeen belang uitvoeren en hierdoor een bijdrage van landskas ontvangen. Ook kan de ombudsman onderzoek doen naar gedragingen van privaatrechtelijke organisaties te maken hebben met jongeren op het gebied van onderwijs, jeugdhulp, kinderopvang en gezondheidszorg.

De komende tijd moet het instituut vormgegeven worden met de oprichting van het bureau van de ombudsman en met een of twee substituut ombudsmannen waarvan een de kinderombudsman wordt.