Nederland telt meer dan 150.000 inwoners met wortels in Curaçao, Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba. Duizenden hiervan zijn op hun eigen manier succesvol. Stichting Ocan plaatst dit jaar elk week één van hen in de Spotlight. Deze week Cedric van Uytrecht, verloskundige en master physician assistant uit Curaçao.

"Mijn vader werkte bij de Shell en mijn moeder was onderwijzeres, maar ik wilde altijd iets doen in de medische wereld. Het beroep van verloskundige sprak me aan door de mate van zelfstandigheid en de emotie die erbij komt kijken. Het gaat over het leven, over de mens. Ik werkte voor het Academisch Ziekenhuis Utrecht, wat nu het Universitair Medisch Centrum Utrecht is, het ziekenhuis van Oss, had een eigen praktijk met een collega en ben nu verbonden aan het Màxima Medisch Centrum in Veldhoven. Ik heb zowel thuis- als ziekenhuisbevallingen begeleid. Momenteel begeleid ik alleen bevallingen in het ziekenhuis. Ik werk ook op de afdeling high care als een soort 'zaalarts' voor vrouwen met een risico om extreem vroeg te bevallen. Hiervoor volgde ik de opleiding voor master physician assistant, een zwaardere functie waarin ik bijvoorbeeld omga met complexere situaties vanuit een wetenschappelijke invalshoek en medicatie mag voorschrijven.

Sinds een paar jaar geef ik soms trainingen in acute verloskunde. Wat doe je als team bij complicaties, bijvoorbeeld als een vrouw na de bevalling veel bloed verliest? Het belangrijkste is dan altijd goede communicatie.''

Inspiratie

"Ik loop er niet mee te koop, maar ik ben trots op wat ik heb bereikt. Vooral omdat ik er hard voor heb gewerkt. Verloskundige is bovendien het mooiste beroep ter wereld. In ieder geval voor mij. Het mooiste is niet zozeer het feit dat een vrouw bevalt van een kind, maar omdat ik iedere keer zie hoe veel pijn een vrouw kan lijden, gevolgd door een omslag als ze haar kind in haar armen sluit. Die ontlading is zo mooi, zo intens. Ik heb al heel veel bevallingen gedaan, maar daar sta ik elke keer weer van te kijken.''

Obstakel

"Ik ben twee keer afgewezen voor de opleiding verloskunde. Er waren 800 aanmeldingen en ruimte voor 25 tot 30 studenten. Die afwijzingen waren zwaar, want ik wilde bij die beste 30 horen. Maar ik wist dat er meer manieren zijn om je doel te bereiken. Ik was intussen begonnen met de opleiding HBO Verpleegkunde, zodat ik toch een diploma had, en volgde daarna de opleiding voor verloskunde in het Belgische Turnhout. België had geen restricties voor het aantal studenten. Het vinden van werk in Nederland was vervolgens niet makkelijk. In de eerste plaats was ik een man. Dat werd in die tijd als een nadeel gezien. Ik werd ook afgewezen omdat ik in België was opgeleid. In Nederland word je opgeleid om zelfstandig thuisbevallingen te doen, in België alleen voor bevallingen onder strenge supervisie in een ziekenhuis. Het Academische Ziekenhuis Utrecht gaf me uiteindelijk de kans om een aantal maanden mee te lopen. Zo kon ik het denkproces van een zelfstandige verloskundige onder de knie krijgen. Daarna werd ik meteen aangenomen in het ziekenhuis in Oss. Toen ik eenmaal werkte als verloskundige, bleek dat mijn patiënten erg tevreden zijn met mijn begeleiding en dat mijn collega's mijn kennis en kundigheid waarderen.

Dankbaar

"Mijn ouders hadden negen kinderen. We kregen allemaal te horen dat het niet uitmaakte welke opleiding we deden, maar dat we wel moesten zorgen voor een diploma. Een diploma is de basis om verder te komen in het leven. Als kind wilde ik liever leuke dingen doen, maar op latere leeftijd leerde ik die strenge opvoeding wel waarderen. Mijn ouders hadden zelf gestudeerd, dus gaven het goede voorbeeld. Inderdaad hebben we alle negen een diploma. Ik heb ook veel te danken aan mensen die me een kans hebben geboden, zoals mijn mentoren in het Academisch Medisch Centrum in Utrecht en het Màxima Medisch Centrum. Ze hebben in mij geïnvesteerd. Het is belangrijk je daar bewust van te zijn en die kans ook te benutten. Ik leer van hun manier van redeneren en logisch nadenken. Mijn huidige mentor zegt altijd: Cedric houdt het simpel, het leven is heel gemakkelijk. Zeg niet meteen nee als een vrouw bijvoorbeeld staand wil bevallen en niet liggend. Maak daarbij wel duidelijke afspraken.''

Helpen

"De kansen die ik kreeg, wil ik anderen ook bieden. Momenteel zijn mijn collega en ik nog steeds de twee enige verloskundigen in Nederland, die werken als physician asisstant op een zwangeren high careafdeling. Collega's die bezig zijn met deze opleiding en een stageplaats zoeken, bied ik altijd de mogelijkheid om bij ons stage te lopen. Zo probeer ik hen te inspireren en te enthousiasmeren. Ik hoop dat het vak van physician assistant zich daardoor landelijk verder kan ontwikkelen.''

Advies

"Volg je hart, blijf realistisch en werk dan hard om je droom te bereiken. Het is belangrijk om te beseffen dat opofferingen soms nodig zijn. Ik volgde de opleiding verpleegkunde omdat ik werd afgewezen, maar achteraf ben ik blij dat ik het heb gedaan. Het was leuk en interessant en ik leerde veel over de omgang met patiënten en organisatorische aspecten. Ik heb er veel voordeel van gehad in mijn latere carrière. Soms moet je dus een of twee stappen achteruit zetten om daarna drie of vier stappen vooruit te kunnen zetten. Denk aan de lange termijn doelen en niet alleen aan de korte.''

Stichting Ocan ondersteunt Caribische Nederlanders bij het bereiken van hun individuele en gedeelde ambities en doelstellingen. ocan.nl. Volg ons ook op Facebook en Twitter

Foto credits Cedric van Uytrecht en tekst credits Otti Thomas.