13 september 2018

Commissievergadering Bestaansminimum Caribisch Nederland

Van tranen, systemen en binnenlanden

September 13, 2018

Het is dat je al beter wist, anders was de kans groot geweest dat je vanmiddag zakdoeken nodig had gehad tijdens de vergadering van de vaste commissie Koninkrijksrelaties.
De agenda van de bijeenkomst draaide om het onderzoek naar de mogelijkheid om een bestaansminimum vast te stellen voor Caribisch Nederland.

Met name de zorgwekkende positie van een relatief grote groep inwoners in de ‘binnenlanden’ van Ikki’s eiland zorgde ervoor dat kamerlid na kamerlid een gepassioneerd pleidooi hield om de armoede nu en wel meteen, de wereld uit te helpen.
Ook de twee aanwezige staatssecretarissen, mevrouw Van Ark (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) en de heer Knops (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) hoef je niets wijs te maken bleek. Ook zij weten dat een komkommer op het eiland aanmerkelijk duurder is dan in Europees Nederland.

In de afgelopen dagen werd de bijeenkomst van vanmiddag het belangrijkste debat over Caribisch Nederland sinds 2010 genoemd,
Dat stempel bleek een korte houdbaarheidsdatum te hebben.
Want al werden er cadeautjes aangekondigd, allerlei uitkeringen en toeslagen gaan wat omhoog, de eindconclusie van de staatssecretaris van Sociale Zaken mevrouw Van Ark, was dat het niet mogelijk is om een bestaansminimum vast te stellen. Het is maar goed dat ik niet meer op klompen loop.
Ook wist zij zonder met de ogen te knipperen te melden dat het systeem niet zomaar al dit gedoe over uitkeringen aankan.

Gelukkig werd van alle kanten beloofd dat we volgend jaar, en anders in 2020, alles gaan evalueren, bespreken en als het nodig is, onderzoeken.
De bewoners van de binnenlanden van Ikki’s eiland hebben daar vandaag en morgen niets aan.
Die mogen kijken naar ‘een stip aan de horizon’. En mochten ze die stip niet kunnen vinden, reken er maar op dat het ding op een dag tevoorschijn komt.
Die toezegging wilden de staatssecretarissen wel doen.

September 14, 2018

De Rijksoverheid meldt op haar website het volgende: Het sociaal minimum is het minimale bedrag dat u nodig heeft om in uw levensonderhoud te kunnen voorzien. De overheid heeft hiervoor een normbedrag opgesteld, dat ze ieder half jaar aanpast.

Het is volgens de staatssecretaris van Sociale Zaken, mevrouw Van Ark, onmogelijk om een bedrag te noemen voor een sociaal minimum voor Caribisch Nederland. Want de bewoners van de eilanden hebben het voor elkaar gekregen dat ‘de inkomens te laag zijn en de uitgaven te hoog.’
Dat zie je in Hoogezand- Sappemeer inderdaad niet vaak voorbijkomen.

Mevrouw Van Ark weet wel wat er gedaan moet worden.
‘Dus er moet aan twee kanten iets gebeuren. Huren verschillen enorm dus er is niet één cijfer te geven voor wat mensen kwijt zijn. Het belangrijkste voor mij is dat de individuele situatie van mensen verbetert.’
Nu is het inderdaad zo dat in Hoogezand-Sappemeer alle huren even laag zijn.
Daarom kent die gemeente bijvoorbeeld geen mensen die huurtoeslag ontvangen. Dat scheelt een hoop gedoe voor ‘het systeem’. Al die mensen op die eilanden die maar raak huren.

Om te voorkomen dat ik het verwijt krijg dat ik een eenzijdig beeld geef van het debat gisteren, hierbij het lijstje van alles wat de overheid wel onderneemt voor de eilanden in de loop van de tijd:
– We verhogen de onderstand waardoor mensen in de onderstand die zelfstandig wonen per 1 januari 2019 uitkomen op minimaal 55 procent van het WML.
– We verhogen de kinderbijslag met 50 procent per 1 januari 2019.
– We introduceren een toeslag voor alleenstaande AOV-gerechtigden indien mogelijk per 1 januari 2020.
– We verhogen de toeslag in de onderstand voor volledig en duurzaam arbeidsongeschikten indien mogelijk per 1 januari 2020.
– We trekken de inkomensgrens voor de bijzondere onderstand tijdelijk op naar 120 procent van het wettelijk minimumloon.
– We helpen met het verbeteren van de kwaliteit en toegankelijkheid van kinderopvang.
– We geven de sociale woningbouw op de eilanden een impuls door het introduceren van een vorm van huursubsidie.
– We stellen subsidie beschikbaar om de toegankelijkheid van de drinkwaterwatervoorziening te borgen. Ook ten aanzien van de elektriciteitsvoorziening wordt een wetswijziging voorbereid.
– We herzien de telecomwet- en regelgeving om de dienstverlening te verbeteren en het kostenniveau te verlagen.
– We zetten in op het versterken van ondernemerschap en de toeristische sector.
– We ondersteunen de openbare lichamen bij het versterken van de arbeidsbemiddeling.
[Bron: website Rijksoverheid]

De eerste twee punten zijn helder. Arm blijf je. Maar het schijnt dat je ‘heel blij’ bent met deze toezeggingen. Dat beweerde de staatssecretaris van BZK, de heer Knops, tenminste gistermiddag.
Mochten ouderen op het eiland met een AOV-uitkering 2020 halen, gaat de overheid bekijken of ze daarvoor beloond kunnen worden. Indien mogelijk. Niet te vroeg juichen dus met dat stramme lijf.
Ook voor arbeidsongeschikten is het even doorbijten tot dat magische jaar 2020. Ook zij worden dan, indien mogelijk, spekkoper.
Voor beide groepen telt, kan het niet: mooi pech.

Verder is het helpen, stellen, herzien, zetten en ondersteunen geblazen. Meer en sneller kan het allemaal niet.
Dat heeft met twee dingen te maken volgens de heer Knops.
In de eerste plaats omdat de eilanden een ‘gering absorptievermogen’ hebben. Wat dat ook betekent, het is een mooi weetje.
Als tweede reden stelde de heer Knops vast dat hij niet kan toveren.
Van dat laatste werd gisteren ieder geval direct het bewijs geleverd.
—
Het volledige debat is hier terug te zien:

 https://debatdirect.tweedekamer.nl/bestaansminimum-caribisch-nederland

Bron: Ikki's eiland

Klik hier voor de videoopname