Hoeveel duiken kan het rif en het ecosysteem op Bonaire aan

[Webmaster]

Het rapport Pourier schrijft maximaal 200.000 duiken per jaar op Bonaire.

 

Het rapport Pourier schrijft maximaal 200.000 duiken per jaar op Bonaire.

 

2.6.2 De draagcapaciteit van de milieu -maatschappelijke basis

 

Welvaart die duurt kan op Bonaire alleen met zorg voor het milieu en aandacht voor de negatieve effecten van het toerisme voor de Bonaireaanse gemeenschap. Zoals reeds geargumenteerd in Hoofdstuk I, heeft de sociale sector, voornamelijk op het culturele vlak, een bepaald tolerantievermogen voor wat betreft economische groei. Hetzelfde geldt voor het milieu. Het toerisme in Bonaire zou bij te grote en ongeregelde groei zijn eigen dood kunnen schrijven. Omdat de bovengrens van de toeristische druk op de maatschappij moeilijk vatbaar is voor gekwantificeerde omschrijving, en omdat de toeristische druk op het mariene milieu vooralsnog groter is dan die op het landelijk milieu, wordt in deze paragraaf uitsluitend naar het koraalrif gekeken om een benadering te krijgen voor de draagcapaciteit van de milieumaatschappelijke basis van Bonaire’s ontwikkeling. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de eerdergenoemde studie van de Wereld Bank (juli 1992).

Het rif kan worden aangetast door ziektes in de oceaan (virussen) en door menselijke handelingen onder water (duiken, gebruik van ankers) en op het land (lozingen van afval en dergelijke). In de studie van de Wereld Bank wordt de problematiek van het tegelijkertijd realiseren van economische en ecologische doelstellingen besproken. Men heeft vooral een antwoord willen vinden op de vraag of bescherming van het milieu en ontwikkeling van het toerisme verenigbaar zijn. Een totaal Van 79 duikers werd geïnterviewd, waarvan 41 die meer dan 100 maal op Bonaire hadden gedoken. Een groot aantal onderwater kleurendia’s werd gemaakt en geanalyseerd. Op basis van deze gegevens is vervolgens een kritisch niveau bepaald van het aantal bezoeken waarboven er een merkbare invloed uitgaat van het duiken op het koraal. De drempel ligt tussen 4.000 en 6.000 duiken per jaar per locatie. Er zijn maximaal 86 duiklocaties mogelijk en bij een ‘veilig’ aantal van 4.500 duiken per jaar geeft dat een theoretische capaciteit van het rif van 387.000 duiken per jaar. Echter, niet alle locaties zijn elk jaar in gebruik (momenteel tussen de 60 en 70) en niet alle locaties worden even intensief gebruikt. Voor een realistische capaciteit beveelt de Wereld Bank,daarom aan uit te gaan van 190.000 a 200.000 duiken per jaar. Op termijn zou het geleidelijk aan mogelijk worden de reële capaciteit op te rekken in de richting van de theoretische capaciteit. Dat kan door beter en strikt beheer en controle van het BMP en door het geven van betere informatie/opleiding aan duikers (onervaren duikers doen eerder en meer schade dan ervaren duikers) en door het zich strikt houden aan wat de studie een “reef etiquette” noemt.

Het is dus onwenselijk het koraalrif van Bonaire als een massaproduct te propageren. Beschadiging van het rif betekent niet het algehele einde voor, maar het ontneemt: wel de basis aan het toerisme naar Bonaire. Gevreesd moet worden dat als koraalrif op is het eigenlijk met het toerisme is gedaan.

In het begin van de tachtiger jaren is vastgesteld dat duikers gemiddeld 8,7 maal doken tijdens een bezoek. Met het in proportie teruglopen van het aantal bezoekers uit de Verenigde Staten is de verhouding duikers in het totale aantal bezoekers teruggelopen van ongeveer 44% begin tachtiger jaren tot 39% nu. Deze cijfers leveren het volgende op.Om onder de realistische capaciteit van 200.000 duiken per jaar te blijven, mogen per jaar niet meer dan 5.000 toeristen Bonaire bezoeken. Bij een aantal toeristen per jaar van over de 100.000 begint het aantal duiken reeds gevaarlijk dicht bij het theoretische maximum van 387.000 duiken per jaar te komen.

Zoals gezegd, de capaciteit van het rif oprekken, zodanig dat het niet in kwaliteit achteruit gaat, is een zaak van geleidelijkheid en lange tonijn. Dit is mogelijk middels beleid gericht op (1) het beperken van het totale aantal toeristen en/of (2) het laten afnemen van de proportie duikers onder de toeristen, bijvoorbeeld door andere attracties op Bonaire relatief meer te bevorderen, of door het duiken duurder te maken. Als de proportie echte liefhebbers toeneemt mag het aantal duiken per bezoek gemiddeld gaan oplopen.¹²

Vanuit het rif geredeneerd, en de eisen van het ecosysteem centraal stellend met het oog op de lange termijn belangen van het toerisme, zal er heel wat beleid nodig zijn om de capaciteit van het rif veilig op te rekken zodanig dat Bonaire verantwoord 100.000 toeristen kan ontvangen rond 1998.

[Auteur]

Berichten