Het is natuurlijk wat sneu voor statistici dat cijfers zo nu en dan niet zo veel vertellen. Mijn buurman verdient euro 80.000,- bruto per jaar, ik zo rond de 17.000,-. Ons gemiddeld jaarinkomen is derhalve euro 48.500,- bruto. Alleen kan ik niet voor dat bedrag boodschappen doen.
Uit het CBS rapport over de gemiddelde inkomens op de BES eilanden blijkt dat het gemiddeld jaarinkomen op Ikki’s eiland $ 23.000,- (Euro 20.353,-) bedraagt.
Per maand betekent dat een gemiddeld inkomen van $ 1917,- (bijna Euro 1700,-).
Volgens CBS woonden er in december 2014 18.905 mensen op Bonaire. De beroepsbevolking bestond uit 8259 personen (begin januari 2015). Daarvan waren 1700 mensen in dienst van de overheid.
Niet dat die andere 10.000 mensen maar wat rondhingen. Bijna 2000 mensen waren ouder dan 65 bijvoorbeeld, en er waren 3400 kinderen jonger dan 15.
CBS meldde dat in 2010 het werkloosheid percentage 6,6 bedroeg, dat zou met de laatste bevolkingscijfers (2015) in het achterhoofd betekenen dat nu ruim 1100 personen werkloos zijn. In 2010 namen 3100 mensen niet deel aan de arbeidsmarkt.
Dit zijn cijfers waar je wat aan hebt als je van weetjes houdt. Ze vertellen hoeveel mensen er zijn en welke rol ze al dan niet spelen op de arbeidsmarkt.
Cijfers over gemiddelde inkomens zeggen daarentegen niet zoveel.
Het minimumloon op het eiland is bijvoorbeeld $ 800,- bij een 40-urige werkweek. Mensen in de onderstand (bijstand) krijgen $ 89,- per twee weken. De AOV (AOW) bedraagt $ 586,- per maand.
Dat zijn andere bedragen dan het gemiddelde dat opduikt in de CBS statistieken.
De statistieken laten alleen maar indirect zien dat er een groep is die veel meer verdient dan dat gemiddelde.
Ze vertellen niet over de bedragen die hier in de vorige regels staan. Dat is niet hun taak.
Wat ze ook niet laten zien is het gegeven dat de kosten van levensonderhoud op Ikki zijn eiland 19% hoger liggen dan in Europees Nederland. Ook dat is niet hun taak.
De gemiddelde inwoner van Europees Nederland heeft geen weet van deze cijfers blijkt uit een enquete die ik onder twaalf kennissen heb gehouden. Twee van hen wisten dat een deel van de bevolking op dat zonnige eiland in armoede leeft. In bittere armoede.
De overige tien keken verbaasd op en riepen dat dit toch niet kan. Ik heb kennissen die het goed voor hebben met de wereld.
De vraag is wat er zou gebeuren als een paar duizend mensen in Tietjerksteradeel er zo voor zouden zitten.
Op een dag zou er vast een zielige foto van een klein Friesje in een kapot hempje voor een vervallen huisje in de krant staan. De samenleving zou twee dagen van de kook zijn. Den Haag zou een spoeddebat organiseren om te laten zien dat zij het beste voor heeft met haar onderdanen. En besluiten om met een paar miljoen euro de maatschappij weer wat vertrouwen in de toekomst te geven. Denk ik.
Bron:ikki’s eiland