It’s all in the family!....

Eén familie, éen bedrijf en bovendien een gezin met meerdere culturen in elkaar verweven. De, op het eiland, zeer gerenommeerde Carrillo’s  runnen Eddy’s restaurant & catering aan de Kaya Gobernador Debrot in Hato. Het management team bestaat uit twee Eddy’s en twee Sonia’s. Vader en zoon, moeder en dochter dragen dezelfde naam. In tegenstelling tot normaal treft u hier een uniek duo interview (een dubbele testimonial) van een uniek ondernemersgezin.

Hoe het allemaal begon; Vader Eddy, de naamdrager van het restaurant, geboren in 1955 in Colombia, werd, toen nog werkzaam in een Franse keuken bij Eurobuilding in Caracas te Venezuela, door Harbour Village gevraagd als chef kok. Hij had echter de keuze uit nog 2 aanbiedingen; het Hyatt hotel op Aruba en bij Kadushi in Curaçao. Eddy en zijn vrouw Sonia, een 54 jarige Française geboren te Venezuela (haar vader was fransman) zochten rust voor hun gezin en kozen voor Bonaire. Zo begon 20 jaar geleden de successtory van de Carrillo familie. Zoon Eddy, geboren op 13 maart 1983 en dochter Sonia, geboren op 30 maart 1987 volgen elkaar op de voet. Eerst ‘wandelden’ ze door de basisschool Papa Kornes, vervolgens het middelbaar onderwijs op de SGB om respectievelijk in 2002 en 2005 naar Nederland te gaan om te studeren in Leeuwarden. Eddy koos International Business and Languages. Pa en ma Carrillo vonden het wel een goed idee wanneer dochterlief zich bij haar broer in Leeuwarden zou voegen. Zij vond tijdens de beroepenmarkt in Curaçao een leuke school, de Stenden Hogeschool en zo vervolgde zij met International Hospitality Management.

Voor Eddy was het een hele logische keuze, hij was goed in talen en bovendien wad economie echt ‘zijn ding’.  Zus Sonia zegt: “ik was slecht in natuur- en scheikunde. Talen gingen mij goed af en ik wist dat ik iets met management wilde doen, vandaar dat ik in het derde jaar van de SGB de richting economie en maatschappij koos. Mijn vervolgopleiding in Leeuwarden haakte daar prima bij aan, ook omdat het in het Engels werd gegeven, wat ik graag wilde”.

Zelfs met de aanvang van de voortgezette studie vertonen broer en zus nagenoeg dezelfde ‘trekken’. Eddy werkte eerst 6 maanden bij de Praxis in Leeuwarden alvorens in de schoolbanken te gaan zitten en ook Sonia startte niet meteen maar werkte eerst een jaar bij Sand Dollar op Bonaire in de front office om geld bij elkaar te verdienen om mee te nemen naar Nederland.

Eddy jr. deed tijdens zijn studietijd nog een uitstapje naar het Franse Lille. Een cultuur die hij reeds kende, zijn moeder is immers Française. De taal spreekt hij vloeiend en zo deed hij veel ervaring op in deze hoofdstad van Cultuur. In 2004/2005 liep hij stage op de marketing afdeling van de Hotelschool in Leeuwarden (waar zijn zus op school zat). Toevalligerwijze verscheen daar Ronnie Pieters ten tonele, voormalig directeur van de TCB Bonaire. Als manager internationale marketing.   “Dat was echt een hele leuke tijd met hem” mijmert  Eddy met schittering in zijn ogen “en het bijzondere was, dat we in het koude Nederland, zo’n krappe 10.000 km van Bonaire vandaan, Papiamentu met elkaar spraken”.
Sonia jr. ‘vloog’ wat verder weg voor haar buitenlandse stage ervaring. Zij nam een half jaar van haar studie deel aan een ‘exchange program’ in Port Alfred, Zuid Afrika. Voordat zij daarnaar vertrok verscheepte zij haar spullen reeds naar Bonaire en rondde bovendien haar studie op het theoretische gebied af. Op mijn vraag naar haar ervaring in Zuid Afrika antwoordt zij volmondig: “oohh, ik wilde niet terugkomen, het was zo ontzettend leuk en heb zo enorm veel geleerd en ervaring opgedaan. Een deel van deze tijd zat ik met  12 medestudenten op een kleine Stenden campus in ‘the middle of nowhere’ om te werken in de meest luxueuze lodges in kleine safariparken. Het leren kennen en deelgenoot zijn van de cultuur, natuur en specifiek de inwoners, dat sprak mij enorm aan” zegt de ‘open minded’ Sonia. Ook hier op Bonaire zou zij graag de culturen met al hun invloeden en ‘eigenaardigheden’ beter willen leren kennen. Hoewel het gezin al  4 culturen met zich meedraagt: Venezolaans, Frans, Colombiaans en Bonairiaans.

Intussen begon het cateringbedrijf van pa en ma te floreren. En was het voor beide kinders al snel duidelijk dat teruggaan naar Bonaire om het familiebedrijf mee te helpen op- en uitbouwen een zekerheid was.  Eddy ging vrijwel meteen na zijn afstuderen terug om zijn bijdrage te leveren. Dit was in 2007. Vader Eddy verzorgde toen het ontbijt bij Den Laman en Sand Dollar en deed vanuit huis de catering. Eddy jr. droeg zijn steentje daarin bij. De tijd werd echter rijp voor een eigen plek, met een eigen keuken en de locatie waar men de catering ter plekke kon ‘optuigen’. Een gezellige plek met alles in 1. Een logische stap was hierin het voormalige Sportster ook wel bekend als de Barracuda Club in de tijd van Nederlands actrice Liesbeth Kamerling. Van haar kochten de Carrillo’s eind 2007 deze horeca gelegenheid waar tevens een zwembad en twee tennisbanen bij zijn. Deze gelegenheid ligt op steenworp afstand van Sand Dollar en wordt nog steeds gebruik voor het nuttigen van het ontbijt.

Mede door de inzet en kennis van Eddy jr. heeft het bedrijf de afgelopen twee jaar goed kunnen groeien. Zus Sonia kwam terug in 2008 maar moest eerst nog een jaar stage lopen om haar studie volledig af te ronden. Dit deed zij op bekend terrein, bij ‘buur’ Sand Dollar, o.a. als ‘room division manager’.  En eigenlijk had de directie van Sand Dollar liever dat de pientere Venezolaanse  ‘doorspoelt’ met Frans bloed en overwegend Bonairiaanse invloeden, bij hen bleef. Maar het gezinsbedrijf lonkte veel meer en in  Januari 2010 stapte ook zij in de zaak.

De familie heeft de taken goed verdeeld en broer en zus Carrillo zijn een welkome en intelligente aanvulling voor het managementteam dat bestaat uit de twee Eddy’s en Sonia’s. Eddy jr hierover: “het business gedeelte is meer mijn deel. Ik verzorg de sales en maak de offertes. Maar doe ook de inkoop. Mijn vader maakt een ‘boodschappen’lijst voor de keuken en ik houd de barvoorraad bij. Mijn zus verzorgt meer de operationele taken en brengt structuur aan in het bedrijf”. Hij vervolgt: “Zij en ik doen wel de marketing samen, mijn vader maakt de (catering)formules voor de keuken, mijn moeder houdt zich bezig met het bewaken van de kwaliteit, verzorgt het ontbijt en helpt mee in de keuken”. Een geolied gezinsteam waar ook broer  Daniel, van 18 jaar oud, nog genoemd moet worden.  Maar die staat aan de vooravond van studeren in Nederland, wanneer hij slaagt voor de SGB en is nog niet opgenomen in de drukke werkzaamheden van Eddy’s Restaurant en Catering behalve dat hij graag een balletje slaat op de aangrenzende tennisbanen.

Op persoonlijk gebied ‘kopiëren’ broer en zus, die met een mengelmoes van Engels en Papiaments met elkaar praten, elkaar eveneens. Beiden zijn nog single. Eddy woont echter op zichzelf en Sonia nog bij haar ouders en broertje.  Eddy wil graag zijn eigen huis bouwen op een eigen stukje grond en zal voorlopig zeker nog op Bonaire blijven. “Zeker nu, met de nieuwe situatie met Nederland is er veel meer positieve beweging en zijn er tal van uitdagingen” zegt Eddy, die met een vingerknip gebaar vervolgt “ik ben hier terug gekomen voor het ‘laid back’ gevoel. Het mooiste van Bonaire is de rust, in grote landen is het te hectisch. Ondanks het feit, dat ik van actie houdt. Bonaire heeft bovendien een gezonde sfeer en is een mooi eiland”.  Andere Caribische Nederlanders, die nog in Nederland of elders verblijven roept hij op om terug te komen. “We hebben jullie nodig! En de beste weg van A naar B is niet altijd een rechte lijn. Het is nu de periode om te komen. Bonaire is in een nieuwe groeifase, nu kun je meegroeien met deze hele beweging, zorg dat je niet te laat bent”!  adviseert Eddy, die als één van de weinige dingen een goede bioscoop mist op het eiland. Waarop ik hem bevestigend teruggeef: “Misschien een mooie nieuwe uitdaging voor iemand met zo’n ondernemerszin als jij”?...

Sonia geeft als tip en zou dat een prachtige taak voor Ban Bonaire Bèk vinden, om de studenten voordat zij het eiland verlaten vast voor te bereiden op hun retourtocht. Hoe leuk, goed en vol mogelijkheden Bonaire is. Ze vooral aanmoedigen om terug te komen. Zij is het volledig met haar broer eens, en hoe kan het ook anders met zo’n hechte band, “de kinderen, maar ook ouderen van het eiland, die in Nederland verblijven hebben we hier nodig”.  Zij heeft zelf altijd terug gewild naar Bonaire met name om haar kinderen hier in de toekomst op te laten groeien en is heel blij terug te zijn. Ondanks dat het rustig is. Maar ook zij ziet de verandering. Met name aan de hoeveelheid verkeer op de weg.  

Een doelbewuste dame, die weinig vrije tijd heeft, maar daarvoor kiest. Zij doet dit ‘met smaak’ en vindt het geen enkel probleem om daar dingen voor op te geven. “Omdat het voor jezelf is. Dat maakt het verschil”! Zijdelings vertelt Sonia mij nog, dat ze ook haar oude school Stenden vertegenwoordigt op de beroepenmarkt op Bonaire, georganiseerd door Ban Bonaire Bèk. Een heel goed initiatief, vindt zij deze jaarlijkse markt.

Wanneer ik wekelijks, door mijn tennisactiviteiten, bij Eddy’s Restaurant vertoef, voel ik de goede sfeer, die de familie uitstraalt en zie elke keer weer een verandering om juist die sfeer steeds meer en intenser met hun gasten te willen delen. Het voelt er goed en warm, door de famillie…. It’s all in the family!

tekst en foto: ©marianwalthiephotography